Вештачките раеви на поезијата за Матовиќ и неговиот протагонист не се подрчаје на ескапизмот, туку еднаквост со фундаменталното онтолошко втемелување и голиот оброк, горчливиот ручек што ја ублажува светската болка. Од „Куферите…“ до денес, песните на Матовиќ се вреден прилог кон современата постјугословенска лирика.