„Во шумскиот живот има животинки разни, сите тие имаат свои сказни…

Па така и нашето еже, по име Снеже, си имаше своја, помалку тажна приказна, бидејќи негушкањето за неа беше казна. Нејзините боцки мали, правеа да ја одбегнуваат како нешто да и фали. Но, таа не се предаде, низ шумата во потрага се даде, сродна душа за гушкање да најде, додека сонцето не зајде…“

А оваа сказна ќе не научи  дека да се биде различен и посебен е прекрасно. Дури и кога боцкаме. Важно е да зрачиме со љубов и секој ќе посака да не гушне.